Sakura Awataria

Hejulka Sakurki! Może jestem początkującą graficzką, ale się uczę... I już zdążyłam nauczyć się paru rzeczy. :) Chcecie wiedzieć, jak zrobić kontur postaci? Jak tak, to zapraszam was do przeczytania mojej skromnej notki. Miłego czytania. A więc, najpierw musimy mieć pobrany program paint.net  który jest oczywiście darmowy. A więc, zacznijmy tutorial

Hejo Kochani! Dzisiaj piszę ten post z ciężkim bólem, bo zrobiłam update komputera na Windows 10... I to był serio zły pomysł.  Plusem przynajmniej jest to, że nie straciłam plików. Ok, post będzie o wynikach i o pracy, którą zrobiłam.

Przez parę osób musiałam nagrać dowody, że w mojej sondzie nie można nabijać głosów po wyczyszczeniu historii, bądź wejścia w okno incognito.

Hejo Kochane Sakurciontka! ^,^ Dzisiaj chciałabym rozpocząć nową serie. Nie wiem, czy była podobna kiedykolwiek, a jeśli była, to proszę wyślijcie mi do niego linka, to wtedy dam ten link na początku posta. Wracając. Dzisiaj, bez wiedzy osób, które będą w tym mini ,,konkursie'' Dam ich do serii ,,Graficzka''. Będzie to polegało na tym, że osoba, która dostanie największą ilość głosów dostanie ode mnie darmową prace graficzną, która może być profilówką, bądź banerem. Od wyboru, do koloru! Oczywiście, uczestnicy niech napiszą styl, w którym mam wykonać ową pracę.

Hejo Kochani. Wolałabym zacząć posta od negatywnych rzeczy, niż od tych pozytywnych. Miłego czytania. A więc, wiecie kim jestem? Oliwią. Czy ktoś mnie zna z prywatniejszej strony? Tak. Ale do takich osób mogę zaliczyć co najwyżej Trumnę, bo takiej Julii, bądź Midorme się nigdy nie wyżalałam z moich problemów. Dlatego chce to już wyrzucić z siebie. Przez rok chorowałam na depresję. W sumie, wciąż na to choruję, bo to nieuleczalne. Jak coś znowu się stanie, to depresja ma większą szanse na powrót. To straszne. Moje objawy zaczęły się pojawiać około podczas końca 2018 roku. Wtedy zaczeło się komplikować. Ludzie, którym ufałam, zostawili mnie, a ja sama zostałam dręczona. Nie chciałam żyć. Nie chciałam jeść. Nie chciałam spać. Nie chciałam dosłownie nic. Przez ten czas udawałam radość, która tak na prawdę była znikoma. Nigdy się nie wyżalałam z moich problemów. Aż do momentu, gdy wznowiłam kontakt z trumną, gdzieś w okolicach tych wakacji. Swoje smutki przelewałam na papie